|
อันตราย (ตามระบบ GHS) |
อุปกรณ์ป้องกัน/ข้อควรปฏิบัติทั่วไป |
|
| ของเหลวไวไฟสูง / อาจจะเป็นอันตรายเมื่อกินเข้าไป / อาจจะเป็นอันตรายเมื่อสัมผัสทางผิวหนัง / เป็นพิษเมื่อกินเข้าไป / ระคายเคืองอย่างอ่อนต่อผิวหนัง / ระคายเคืองต่อดวงตาอย่างรุนแรง / ผิวหนังเกิดอาการแพ้ / คาดว่าอาจทำให้เกิดความผิดปกติต่อพันธุกรรม / คาดว่าอาจทำให้เกิดมะเร็ง / อาจทำให้เกิดการระคายเคืองต่อทางเดินหายใจ หรือ อาจทำให้เกิดอาการมึนงงหรือเวียนศีรษะ / อาจทำให้เกิดอันตรายต่ออวัยวะเป้าหมาย (เกี่ยวกับทางเดินหายใจ) / เป็นพิษต่อสัตว์น้ำ |
|
การควบคุมเชิงวิศวกรรม
ฝักบัวนิรภัยและอ่างล้างตา. ใช้เครื่องมือที่ไม่เกิดประกายไฟ. ต้องมีเครื่องระบายอากาศ.
สุขลักษณะทั่วไป
ถอดและล้างเสื้อผ้าที่เปื้อนทันที. ล้างให้สะอาดหลังการสัมผัส.
เครื่องป้องกันส่วนบุคคล
การป้องกันทางเดินหายใจ: เครื่องช่วยหายใจที่ผ่านการรับรองโดยรัฐ
การป้องกันมือ: ถุงมือชนิดที่ทนสารเคมี.
การป้องกันดวงตา: แว่นตาแบบก๊อกเกิลส์ที่ป้องกันสารเคมี. |
 |
ข้อปฏิบัติการใช้สาร
คำแนะนำสำหรับการปฏิบัติที่ปลอดภัย: อย่าหายใจเอาไอระเหยเข้าไป. ระวังอย่าให้เข้าตา, โดนผิวหนัง, หรือเสื้อผ้า. หลีกเลี่ยงการได้รับสารเป็นเวลานานหรือซ้ำหลายครั้ง.
การเก็บรักษา
สภาวะสำหรับการเก็บ: ปิดให้สนิท. เก็บให้ห่างจากความร้อน, ประกายไฟ, และเปลวไฟ. |
|
ข้อควรปฏิบัติสำหรับบุคคลในกรณีที่หก หรือรั่วไหล
อพยพคนออกจากบริเวณ. ปิดแหล่งกำเนิดประกายไฟทุกแหล่ง. ใช้เครื่องมือที่ไม่ก่อให้เกิดประกายไฟ.
วิธีป้องกันภัยของบุคคล
สวมอุปกรณ์ช่วยหายใจแบบครบชุด, รองเท้าบูท และถุงมือยางแบบหนา.
วิธีการทำความสะอาดหลังการปนเปื้อน หรือรั่วไหล
คลุมด้วยปูนขาวแห้ง, ทราย, หรือโซดาแอช. เก็บในภาชนะที่ปิดโดยใช้เครื่องมือที่ไม่ก่อให้เกิดประกายไฟและเคลื่อนย้ายออกสู่ที่โล่ง. ระบายอากาศในบริเวณนั้น และล้างตำแหน่งที่สารหกรั่วไหลหลังจากเก็บสารออกหมดแล้ว. |
|
อุปกรณ์ผจญเพลิง
เหมาะสม: ละอองน้ำ. Carbon dioxide, ผงเคมีแห้ง หรือโฟมที่เหมาะสม.
ความเสี่ยงเฉพาะ
อันตรายเฉพาะ: ของเหลวไวไฟ. ปล่อยควันพิษออกมาภายใต้สภาวะที่เกิดไฟ.
อันตรายจากการระเบิด: ไอระเหยอาจเคลื่อนที่ไปในระยะทางที่ห่างไกลออกไปจากแหล่งกำเนิดประกายไฟและย้อนกลับมาติดไฟ. ภาชนะอาจระเบิดเมื่อโดนไฟ.
อุปกรณ์ป้องกันพิเศษสำหรับผู้ผจญเพลิง
สวมเครื่องช่วยการหายใจแบบครบชุดและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกัน เพื่อป้องกันการสัมผัสกับผิวหนังและดวงตา. |
|
เมื่อสูดดมสาร
ถ้าสูดดมเข้าไป, ให้ย้ายผู้ป่วยไปที่ที่มีอากาศบริสุทธิ์. ถ้าไม่หายใจ ให้การช่วยหายใจ. ถ้าหายใจลำบาก, ให้ออกซิเจน.
เมื่อสัมผัสสาร
ในกรณีที่สัมผัสกับสาร, ให้ล้างผิวหนังทันทีด้วยสบู่และน้ำปริมาณมาก.
เมื่อสารเข้าตา
ในกรณีที่สัมผัสกับสาร, ให้ล้างตาด้วยน้ำปริมาณมาก เป็นเวลาอย่างน้อย 15 นาที.
เมื่อกลืนกิน
เมื่อกลืนกิน, ให้ใช้น้ำบ้วนปากในกรณีที่ผู้ป่วยที่ยังมีสติอยู่. ไปพบแพทย์. |
