|
- เมิ่อเกิดอุบัติเหตุจากการขนส่ง รังสีทำให้เกิดความเสี่ยงน้อยมากต่อคนงาน บุคลากรโต้ตอบภาวะฉุกเฉิน และประชาชนทั่วไป ความทนทานของหีบห่อ เพิ่มขึ้นเมื่อศักยภาพการแผ่รังสีและอันตรายถึงจุดวิกฤตของวัตถุกัมมันตรังสีที่เพิ่มขึ้น |
- หีบห่อที่ไม่ชำรุดจะปลอดภัย สิ่งบรรจุภายในหีบห่อชำรุดอาจส่งรังสีถึงภายนอก และแผ่รังสีมากขึ้นทั้งภายนอกและภายในถ้าสิ่งบรรจุภายในถูกปลดปล่อยออกมา |
- อันตรายจากรังสีจะต่ำเมื่อสารอยู่ในภาชนะ ถ้าสารหลุดออกมานอกหีบห่อหรือภาชนะ อันตรายจะมีทั้งระดับต่ำและปานกลาง ระดับของอันตรายจะขึ้นอยู่กับชนิดและปริมาณของสารกัมมันตรังสี ชนิดของวัสดุที่ใช้บรรจสาร และ/หรือพื้นผิวที่รองรับสารรั่วไหล |
- สารอาจเล็ดลอดออกจากหีบห่อระหว่างเกิดอุบัติเหตุไม่รุนแรงนัก แต่ความเสี่ยงอาจไม่สูง |
- ถ้าหีบห่อชำรุดสามารถสังเกตเห็นสารกัมมันตรังสีหรือวัตถุปนเปื้อนได้ |
- การลักลอบจะใช้การขนส่งรวมไปกับสิ่งของอื่นๆจำนวนมาก และไม่ติดฉลาก "RADIOACTIVE" เนื่องจากการติดฉลาก เครื่องหมาย และเอกสารการขนส่งเป็นการเปิดเผยให้รู้ถึงตัวสิ่งของ |
- ภาชนะบรรจุบางชนิดอาจติดฉลาก "RADIOACTIVE" และฉลากความเสี่ยงรอง. โดยปกติฉลากความเสี่ยงรองมีความสำคัญกว่าอันตรายจากรังสี ดังนั้นจึงให้ปฏิบัติตามข้อแนะนำตามความเสี่ยงรอง |
- สารกัมมันตรังสีบางตัวไม่อาจใช้เครื่องมือที่มีอยู่ตรวจสอบได้ |
- น้ำที่เกิดจากไฟไหม้สินค้าอาจก่อให้เกิดมลพิษในระดับหนึ่ง |