เมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2548 มีข่าวเล็ก ๆ ในหนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ว่า สพฐ. กระทรวงศึกษาธิการ กำลังพิจารณาสั่งห้ามการใช้กรดกัดแก้ว หรือ Hydrofluoric acid ในโรงเรียน แม้ว่ายังไม่เกิดการบาดเจ็บเสียหาย เราน่าจะมาทำความรู้จักกับกรดตัวนี้ และสิ่งที่เราผู้ใหญ่ควรทำเพื่อเด็กก็คือการให้ความรู้ โดยทั่วไปเรื่องความปลอดภัยในโรงเรียนและบ้านเรือนเป็นสิ่งที่ควรจะถูกบรรจุในการเรียนการสอน เพราะเป็นเรื่องของความรู้ในการใช้ชีวิตประจำวันไม่เฉพาะในโรงเรียน สารเคมีและผลิตภัณฑ์ตามบ้านเรือนตามท้องนาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก แม้แต่น้ำยาล้างห้องน้ำที่เป็นกรดเกลือเข้มข้นยังวางอยู่บนพื้นห้อง ฝาจุกเมื่อเปิดก็เทออกมาได้อย่างพรวดพราด แทนที่จะเป็นจุกชนิดมีรูเล็กต้องบีบออกมา เพื่อลดความเสี่ยงลงได้บ้างหรือลดความเข้มข้นของผลิตภัณฑ์ลง เครื่องหมายสัญลักษณ์เตือนอันตรายก็ไม่เคยเรียนรู้กัน ฉลากที่ติดไว้บนภาชนะเกือบจะไม่มีความหมาย เพราะผู้ใช้ไม่เคยให้ความสำคัญ สำหรับกรณีนี้เราน่าจะสอนลูกหลานว่า กรด คือ สารที่กัดกร่อนผิวหนัง เนื้อเยื้อ เป็นอันตรายต่อตา ยิ่งเข้มข้นมากยิ่งอันตรายมาก โดยเฉพาะกรดตัวนี้มีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรงมาก แม้แต่ไอระเหยหากเข้มข้นมากเมื่อแทรกซึมเข้าตามซอกเล็บทำให้เจ็บปวดรุนแรงควรหลีกเลี่ยง ห้ามเด็กใช้ ควรฝึกเด็กให้รู้จักอ่านฉลากข้างภาชนะไม่ว่าเป็นผลิตภัณฑ์ใด ดูวิธีใช้ ข้อควรระวัง จดจำเครื่องหมายเตือน ถ้าเห็นสัญลักษณ์ตามรูปข้างล่างนี้รู้ได้เลยว่าเป็นสัญลักษณ์เตือนว่าเป็นสารกัดกร่อน ความรู้ในโรงเรียนจึงไม่ใช่ความรู้เพื่อการนำไปประกอบอาชีพเท่านั้น สำคัญยิ่งกว่านั้นคือความรู้และทักษะในการใช้ชีวิตอย่างปลอดภัย