สนับสนุนโดย    
สนับสนุนโดย    
   
สนับสนุนโดย    
เรียนรู้จากข่าว

ร้านอาหารหม้อไฟ

ผู้เขียน: รศ.สุชาตา ชินะจิตร
หน่วยงาน: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย
วันที่: 31 ส.ค. 2549

          กรณีที่จะเล่านี้อาจไม่เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์แต่เป็นการเล่าสู่กันฟังในอินเทอร์เน็ต   ซึ่งน่าจะนำมาเป็นอุทาหรณ์สอนใจได้เช่นกัน  เหตุเกิดในร้านอาหารทีมีบริการอาหารประเภทหม้อไฟ  ห้องอาจจะเล็ก  ไม่มีการระบายอากาศเพียงพอ  ลูกค้าก็มาก  จึงมีคนเป็นลมเพราะขาดอากาศหายใจ  บังเอิญมีคนล้มพับไปมากกว่า 1 ราย  จึงเป็นที่สังเกต  มิฉะนั้นก็คงคิดว่าเป็นการเมาเหล้าธรรมดา   ผู้เล่ายืนยันว่าคนที่เป็นลมไปไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์   และทางร้านก็ดูเหมือนจะรู้สาเหตุมาก่อน   เพราะเคยมีคนเป็นลมมาก่อนหน้านี้แล้วก็รีบไปเอาพัดลมมาเป่า    เราลองวิเคราะห์แบบวิทยาศาสตร์ดูก็ได้ว่าหม้อไฟใช้ถ่านในการเผาไหม้    การเผาไหม้นั้นจะต้องมีการใช้ออกซิเจนในอากาศจึงจะเลี้ยงให้เชื้อเพลิงติดไฟอยู่ได้   คนต้องใช้ออกซิเจนในการหายใจ  เมื่อมีผู้คนมากมายการหายใจออกและการเผาไหม้ล้วนปล่อยแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา  จนปริมาณออกซิเจนเจือจางลงทุกที่ไม่พอสำหรับการหายใจคนจึงเกิดอาการขาดอากาศ   ต้องขอขอบคุณผู้ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง  บทเรียนที่เราพึงสังวรณ์ก็คือ  ในที่คับแคบมีผู้คนมากมายแถมยังมีการเผาไหม้ใช้ออกซิเจน  มีสิทธิ์จะขาดอากาศหายใจได้

 

 
  ข้อคิดเห็น
   
ข้อคิดเห็นที่ 1:1

ชอบกินง่ะ ชักเริ่มกลัวแล้ว ---อยากรู้อีกเรื่องหนึ่งว่าเค้าใช้อะไรล้างกะทะของร้านหมูกะทะ  ที่สงสัยเพราะเห็นว่ามันน่าจะล้างยาก มีส่วนไหม้ๆติดกะทะ คงใช้เวลานานมากถ้าล้างเอง ขัดเองน่ะค่ะ (มีเพื่อนบอกมาว่า มีร้านมีชื่อแห่งหนึ่งที่เค้าไปทำงานอยู่ ล้างด้วยน้ำยาขัดห้องน้ำ(ขอไม่ระบุยี่ห้อ) ไม่รู้ว่าโม้รึเปล่าแต่ทุกวันนี้เพื่อนก็ไม่ไปกินหมูกะทะอีกเลย  ถ้าเรื่องนี้เป็นจริงมันจะมีการตกค้างบนกะทะไหมคะ (กินแล้วจะตายไหมเนี่ย)

โดย:  หมูกะทะก็ใช้ถ่าน(กลัวง่ะ)  [20 ก.ย. 2549 21:21]
 
   
ข้อคิดเห็นที่ 2:2

ไม่เคยคิด ถึงเรื่องใกล้ตัวมาก่อนเลย กินอย่างเดียวเลย ไม่ได้นึกถึงอันตรายเล้ย  ยิ่งร้านอาหารบุฟเฟ่ เดี๋ยวนี้ไม่รู้เอาอะไรต่ออะไรมาให้กิน  แต่ก็ยังกิน...ลองไปดูสภาพหลังร้านอาหารจำพวกนี้นะ ถ้าเห็นกรรมวิธีในการผลิตอาหารแล้วไม่อยากกินไปนานเลยแหละ...

โดย:  สาวน้อยผู้น่ารัก  [8 ต.ค. 2549 15:01]
 
   

ขอเชิญร่วมแสดงข้อคิดเห็น