ข่าวสารที่มาทางอินเตอร์เน็ตเมื่อกลั่นกรองให้ดีๆ ก็ได้ความรู้  อย่างเรื่องที่จะเล่านี้ก็มาทางอินเตอร์เน็ต  เราจะไม่พูดถึงความถูกต้องของเนื้อข่าวหรือถามแหล่งที่มา  เอาเป็นว่าข่าวสารนี้เราได้ข้อคิดเตือนใจอะไรบ้าง  ต้องขอขอบคุณผู้ได้ส่งข่าวสารที่เป็นประโยชน์มาให้

ตะเกียบไม้คู่ใช้แล้วทิ้ง  แสนจะสะดวกสบายทั้งผู้ให้และผู้รับบริการในร้านอาหาร  ท่านรู้หรือไม่ว่าปลอดภัยแค่ไหน  วิธีการผลิตตะเกียบไม้ในสภาพแวดล้อมของคนผลิตและขนส่งดูไม่น่าไว้ใจนัก   จากท่อนไม้เล็กๆที่เป็นตะเกียบแล้วต้องมีการฟอกขาวด้วย “ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์”  และ “ซัลเฟอร์”  (น่าจะเป็นซัลเฟอร์ไดออกไซด์)  ระหว่างการขนส่งทางเรือข้ามน้ำข้ามทะเลก็เจอทั้งหนูและแมลงสาบ  แล้วนำมาห่อโดยไม่ได้ฆ่าเชื้อ   จึงมีทั้งเชื้อโรคและสารตกค้างติดอยู่ในรูพรุนของเนื้อไม้จนถึงเวลาใช้   ทำให้มีความเสี่ยงต่อการท้องเสีย  หอบหืด  เคยมีผลการทดลองของนักเรียนที่ญี่ปุ่นนำน้ำที่แช่ตะเกียบอยู่ 7 วัน  ซึ่งมีกลิ่นเหม็นมาเพาะถั่วเขียว  ปรากฏว่าโตช้า  หยุดโตเมื่อสูงประมาณ 5-6 เซนติเมตรและตาย   ผลทดสอบควันจากการเผาตะเกียบพบว่ามีฤทธิ์เป็นกรด  เขาแนะนำว่าก่อนใช้ให้ลองดมกลิ่นดูแล้วแช่น้ำร้อนสัก 2-3 นาที  ดีที่สุด คือ พกตะเกียบส่วนตัวไปเอง   ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรต้องพิสูจน์กัน  แต่ข้อมูลต่อไปนี้อาจจะช่วยให้เราคิดใหม่ได้   เขาบอกว่ากว่าจะมาเป็นตะเกียบคู่สำหรับใช้แล้วทิ้ง 3,000 – 4,000 คู่ ต้นไม้ต้องใช้เวลาถึง 20 ปี   เฉพาะในไต้หวันแต่ละปีมีการใช้ตะเกียบกว่า 1,000 ล้านคู่  แปลว่าต้นไม้ 29 ล้านต้น  ต้องถูกตัดโค่นลง  ประมาณกันเอาเองก็แล้วกันว่าในประเทศอื่นๆ รวมทั้งโลกต้นไม้จะหมดไปกี่ต้นจากการใช้ตะเกียบแบบนี้