โครงการนี้เป็นตัวอย่างของการใช้กระบวนการวิจัยเป็นแกนให้เกิดความร่วมมือในการทำงานเพื่อแก้ปัญหาความไม่ต้องตรงกันของข้อมูลการนำเข้าสารเคมีอันตราย (ตาม พรบ.วัตถุอันตราย) ของ 5 หน่วยงาน เป็นผลสำเร็จ โดยการจำแนกรหัสสถิติสินค้าเคมีภัณฑ์อันตราย และกำหนดรูปแบบ - ขั้นตอน เพื่อเชื่อมโยงข้อมูลระหว่างหน่วยงาน ทำให้สามารถติดตามการนำเข้าสารเคมีรายชนิดได้ โครงการนี้ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และเป็นผลในทางปฏิบัติของทั้ง 5 หน่วยงาน
 
            เพื่อให้การทำงานเชื่อมโยงกันได้ จึงมีโครงการสร้างฐานข้อมูลสารเคมีเพื่อการอ้างอิงเป็นโครงการคู่ขนาน เพื่อใช้เป็นเครื่องมือให้มีรหัสการอ้างอิงเป็นระบบเดียวกัน ซึ่งได้จัดพิมพ์เป็นรูปเล่มให้ผู้ปฏิบัติใช้ในงานประจำ ในฐานข้อมูลดังกล่าวมีข้อมูลเรื่องกฎหมายรหัสอ้างอิงเป็นระบบเดียวกัน ซึ่งได้จัดพิมพ์เป็นรูปเล่มให้ผู้ปฏิบัติใช้ในงานประจำ ในฐานข้อมูลดังกล่าวมีข้อมูลเรื่องกฎหมาย รหัสอ้างอิง รหัสพิกัดอัตราศุลกากร อีกทั้งยังได้บรรจุคำแนะนำความปลอดภัยของสารเคมีแต่ละชนิดกว่า 8,000 ชนิด (Material Safety Data Sheet, MSDS) รวมทั้ง UN Guide (คำแนะนำในการจัดการเหตุฉุกเฉิน) ซึ่งทั้งหมดนี้ทางผู้วิจัยได้แปลเป็นภาษาไทยไว้แล้ว เพื่อให้ประชาชนทั่วไปได้ใช้ประโยชน์จากข้อความรู้เหล่านี้ จึงได้นำฐานข้อมูลดังกล่าวเข้าระบบอินเทอร์เนต ภายใต้ Website
 
ผลกระทบที่เกิดขึ้น

            จากประสบการณ์การเรียนรู้ร่วมกันระหว่างนักวิชาการและผู้ปฏิบัติจากหน่วยราชการทำให้เกิดการพัฒนาต่อเนื่องตามมา เช่น กรมศุลกากรได้นำแนวทางแก้ปัญหานี้ไปประยุกต์ใช้ต่อกับสินค้ากลุ่มอื่น เช่น การติดตามสารตั้งต้นยาเสพติด ผลิตภัณฑ์เครื่องมือแพทย์ และสารเร่งเนื้อหมูแดง ซึ่งเป็นความต้องการของ อย. และกรมปศุสัตว์ นอกจากนั้นฐานข้อมูลใน Website ยังได้รับใช้สังคมทั่วไป เช่น กรณีที่เกิดรถบรรทุกสารอะคริโลไนไตรคว่ำ สื่อมวลชนได้อาศัยข้อมูลเกี่ยวกับสารนี้จาก website ด้วยการเปิด website จึงเป็นช่องทางของการแลกเปลี่ยน ขอข้อมูล ตั้งคำถาม และให้คำปรึกษาของกลุ่มวิจัยนี้ได้กว้างขวางขึ้น