ธาตุแมงกานีส ซึ่งเป็นโลหะที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติในร่างกายอาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดโรคพาร์กินสันได้ หากว่าธาตุแมงกานีสทำปฏิกิริยากับยีนผิดปกติแล้วกลายเป็นพิษ

            โรคพาร์กินสัน (Parkinson's Disease) เป็นโรคเกี่ยวกับระบบประสาท ผู้ป่วยจะขาดเซลล์ที่ผลิตสารโดปามีนซึ่งเป็นสื่อนำประสาทที่สำคัญ ทำให้มีอาการกล้ามเนื้อแข็ง ขยับเขยื้อนลำบาก และเสียการทรงตัว คณะนักวิจัยของสถาบันแพทย์ฮาวเวิร์ดฮิวจ์สในเมืองเคมบริดจ์ รัฐแมสซาชูเสทส์ทดลองกับเซลล์ยีสต์พบว่า เมื่อมีโปรตีนอัลฟาไซนูคลีนมากเกินไปจะทำให้ธาตุแมงกานีสกลายเป็นพิษ ส่งผลให้โปรตีน ATP13A2 ลดลงอย่างมาก เชื่อกันว่าโปรตีน ATP13A2 ทำหน้าที่ลำเลียงโมเลกุลโลหะโดยเฉพาะอย่างยิ่งแมงกานีส ที่ทราบกันแล้วว่าเป็นปัจจัยเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคพาร์กินสัน เซลล์ยีสต์ที่ขาดโปรตีน ATP13A2 มักไวต่อธาตุแมงกานีสมากกว่าเซลล์ปกติ

            ธาตุแมงกานีสเป็นส่วนประกอบสำคัญของสิ่งมีชีวิตทุกอย่าง ร่างกายมนุษย์มีแมงกานีสประมาณ 10 มิลลิกรัม ส่วนใหญ่อยู่ในตับและไต คณะนักวิจัยสันนิษฐานว่า ผู้ที่มียีนผิดปกติในการถอดรหัสโปรตีนเหล่านี้อาจเสี่ยงเป็นพิเศษที่ธาตุแมงกานีสจะกลายเป็นพิษ การได้รับแมงกานีสมากเกินไปก็มีส่วนทำให้เกิดอาการทางระบบประสาทคล้ายพาร์กินสันเรียกว่า อาการแมงกานิสซึ่ม มักพบในคนงานเหมืองและช่างเชื่อมโลหะ

            ขณะเดียวกันคณะนักวิจัยของบริษัทแห่งหนึ่งในไอซ์แลนด์พบเป็นครั้งแรกว่า ยีนผิดปกติมีส่วนทำให้เกิดอาการแขนขาสั่นชนิดไม่ทราบสาเหตุ เป็นอุปสรรคต่อการทำกิจวัตรในชีวิตประจำวัน ก่อนหน้านี้เคยมีการศึกษาพบว่าผู้สูงอายุ 65 ปีขึ้นไปมีอาการนี้ประมาณร้อยละ 13 พวกเขาพบว่า ยีน LINGO1 ที่ผิดปกติมีส่วนอย่างมากกับอาการนี้ ยีนดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการสื่อสารระหว่างเซลล์ในระบบประสาท ผลการทดลองขัดขวางการทำงานของยีนตัวนี้ที่ผิดปกติพบว่าช่วยให้ระบบประสาทของสัตว์ทดลองทำงานดีขึ้น ปูทางไปสู่การพัฒนายาขนานใหม่สำหรับรักษาอาการนี้ในคนต่อไป

ที่มาของข้อมูล : สำนักข่าวไทย ประจำวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2552